Wiadomości

Wydział Filologiczny oraz Instytut Literatury Polskiej UMK zapraszały na uroczystość z okazji osiemdziesiątych urodzin prof. Jerzego Speiny połączoną z konferencją.

Sesja naukowa „Od antyku do współczesności” dedykowana prof. Jerzemu Speinie odbyła się 25 listopada 2016 r. w sali im. Ludwika Kolankowskiego Collegium Maius UMK (ul. Fosa Staromiejska 3). Początek o godz. 9.30.

Program konferencji:

Część pierwsza – godz. 11.30

• Marian Szarmach, Stratonike u pisarzy drugiego wieku
• Bogna Paprocka-Podlasiak, „Democritus ridens et Heraclitus flens” w literaturze i sztuce
• Karol Sauerland, Z okazji osiemdziesiątki Goethego
• Anna Martuszewska, Bieg życia w „Notatkach o kompozycji” Bolesława Prusa
• Małgorzata Klentak-Zabłocka, Obraz szkoły w niemieckiej literaturze przełomu XIX i XX wieku
• Radosław Sioma, Modernistyczne zmartwychwstanie ciała. O „Wiernej rzece” Stefana Żeromskiego

Część druga – godz. 14.00 (zakończenie około godz. 16.30)

• Anna Skubaczewska-Pniewska, Groteskowy Hamlet Romana Jaworskiego
• Maria Kalinowska, Toruń w spojrzeniu Limanowskiego
• Leszek Żyliński, Pisarskie relacje z podbitych Niemiec (Jerzy Stempowski i Stig Dagerman)
• Zbigniew Chojnowski, Antyczne zainteresowania oraz inspiracje Wojciecha Bąka
• Przemysław Kaniecki, Anny Kowalskiej spojrzenie na Termopile (o „Natręcie”)
• Joanna Jagodzińska-Kwiatkowska, Problematyka acedii w opowiadaniu Gustawa Herlinga-Grudzińskiego „Pieta dell’Isola”

Prof. dr hab. Jerzy Speina urodził się 24 października 1936 r. w Toruniu. W latach 1950-1954 uczęszczał do I Liceum Ogólnokształcącego im. Mikołaja Kopernika, a następnie podjął studia polonistyczne na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika. Po magisterium w 1958 r. został asystentem w Zespołowej Katedrze Literatury Polskiej UMK. Doktoryzował się w 1964 r. rozprawą o twórczości Stanisława Ignacego Witkiewicza. Habilitowany w 1972 r. na podstawie rozprawy o prozie Brunona Schulza. Adiunkt (od 1971 r.), a później docent (od 1974 r.) w Instytucie Filologii Polskiej UMK. Współpracował też jako dydaktyk z Wyższą Szkołą Nauczycielską w Szczecinie i Wyższą Szkołą Pedagogiczną w Bydgoszczy. W latach 1973-1974 i 1979-1981 pełnił funkcję zastępcy dyrektora Instytutu Filologii Polskiej UMK, zaś w latach 1986-1992 oraz 1995-2000 dyrektora tej jednostki (od 1999 r. noszącej nazwę Instytut Literatury Polskiej). W 1991 r. otrzymał tytuł profesora.
Wieloletni kierownik Zakładu Polskiej Literatury Współczesnej UMK i redaktor naukowy „Acta Universitatis Nicolai Copernici. Filologia Polska. Literatura”, obecnie członek redakcji pisma „Litteraria Copernicana” (w latach 2008-2015 zastępca redaktora naczelnego). W latach 1996-2010 był członkiem Komitetu Nauk o Literaturze Polskiej PAN (od 2003 r. Komitet Nauki o Literaturze). Członek Rady Naukowej Książnicy Kopernikańskiej w Toruniu oraz serii wydawniczej „Antyk Romantyków”. Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1979), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1989) oraz Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1993). Opublikował m.in. książki: „Powieści Stanisława Ignacego Witkiewicza. Geneza i struktura” (1965), „Bankructwo realności. Proza Brunona Schulza” (1974), „Typy świata przedstawionego w literaturze” (1990 i wydania następne), „Literatura w perspektywie psychologii. Studia i szkice o polskiej prozie narracyjnej Dwudziestolecia i jej recepcji krytycznoliterackiej” (1998), „Świadectwa czasu. Wybrane wątki dwudziestowiecznej literatury polskiej” (2010). Współtworzył monumentalny „Obraz literatury polskiej XIX i XX wieku”, współredagował wiele tomów zbiorowych. Promotor 10 prac doktorskich i 338 magisterskich.