Wiadomości

16 października w Collegium Maximum UMK odbył się jubileusz Profesora Włodzimierza Tyburskiego, który z nowym rokiem akademickim przeszedł na emeryturę.

Spotkanie było okazją do wspomnienia licznych osiągnięć naukowych i dydaktycznych Profesora, pracy organizacyjnej, działalności na rzecz Instytutu Filozofii i Uczelni. Goście mówili o prof. Tyburskim, jako osobie życzliwie podchodzącej do współpracowników i studentów. Do jubilata słowa uznania i podziękowania kierowali prorektor Beata Przyborowska, dziekan Wydziału Humanistycznego prof. Andrzej Szahaj, dyrektor Instytutu Filozofii prof. Adam Grzeliński, a także dr hab. Marcin Zdrenka, który objął po prof. Tyburskim kierownictwo nad Zakładem Zakładem Moralnej i Bioetyki. Gospodarzem spotkania i prowadzącym uroczystość był prof. Ryszard Wiśniewski, wieloletni współpracownik i przyjaciel jubilata.

Prof. dr hab. Włodzimierz Tyburski w roku 1967 ukończył na UMK filozofię, tytuł profesora zwyczajnego uzyskał w 2004 r. Kierował Zakładem Filozofii Moralnej i Bioetyki w Instytucie Filozofii UMK od jego powstania w 2007 r. W kadencji 2011-2014 zasiadał w komitecie Polskiej Akademii Nauk, jest także członkiem Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów na kadencję 2013-2016. W roku 2015 r. prof. Tyburski przeszedł na emeryturę, we wrześniu odebrał od Rektora podziękowania za wieloletnią pracę dla UMK.

Prof. Tyburski 12 października 2015 r. podczas uroczystej gali w Pałacu Prymasowskim w Warszawie odebrał nagrodę Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego za całokształt dorobku.

Prof. Tyburski jest wybitnym znawcą dziejów filozofii polskiej, filozofii moralnej i ideologii nauki w świadomości polskich środowisk intelektualnych doby pozytywizmu. Zajmuje się także historią filozofii i etyki, aksjologią, etyką, bioetyką, filozofią i etyką środowiskową. Dzieła Profesora to: "Rozwój - metamorfozy - załamania" (1989), "A. Świętochowski - myśl filozoficzno-społeczna" (1989), "O idei humanizmu ekologicznego" (1990), "Pojednać się z Ziemią. W kręgu zagadnień humanizmu ekologicznego" (1993), "Etyka i ekologia" (1995), "Ekofilozofia i bioetyka" (red. 1995), "Seweryna Smolikowskiego obrona metafizyki i krytyka niemieckiej filozofii pesymizmu" (1995), "Etyka środowiskowa" (red. 1998), "Myśl etyczna w Polsce od XVI do XIX wieku" (2000), "Myśl etyczna w Polsce od XVI do XIX wieku" (Toruń 2000), "Filozofia moralna w Wilnie" (2004), "Elzenberg" (2006), "Dyscypliny humanistyczne i ekologia" (2013) oraz ok. dwieście innych publikacji.