Wybory
Solidarni z Ukrainą - ми з Вами

Nowi profesorowie

2017-10-27

Troje naukowców z UMK odebrało nominacje profesorskie z rąk prezydenta RP Andrzeja Dudy. Są to: prof. Jakub Kałużny z Wydziału Nauk o Zdrowiu Collegium Medicum UMK, prof. Justyna Olszewska-Świetlik oraz prof. Marian Stępak – oboje z Wydziału Sztuk Pięknych UMK.

Uroczystość odbyła się 26 października w Pałacu Prezydenckim. Prezydent Andrzej Duda wręczył akty nominacyjne 82 nauczycielom akademickim oraz pracownikom nauki i sztuki.

Prof. dr hab. n. med. Jakub Kałużny w 1994 r. ukończył studia na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Bydgoszczy, w 1997 r. zrealizował specjalizację I stopnia, a w 2000 r. – II stopnia z okulistyki. Stopień doktora uzyskał w 2000 r., a doktora habilitowanego – w 2008 r.  W latach 1994-1995 był asystentem stażystą w Zakładzie Biochemii Klinicznej Akademii Medycznej w Bydgoszczy, w latach 1995-2001 - asystentem w Klinice Chorób Oczu Akademii Medycznej w Bydgoszczy, a następnie - w Klinice Chorób Oczu Collegium Medicum UMK w Bydgoszczy. Aktualnie kieruje Zakładem Biologii Układu Wzrokowego na Wydziale Nauk o Zdrowiu CM UMK. Odbył staże zagraniczne w Manhattan Eye, Ear and Throat Hospital in New York (1997), US Army Hospital in Heidelberg (1999) oraz New York Eye and Ear Infirmary (2005). Do osiągnięć zawodowych prof. dr. hab. n. med. Jakuba Kałużnego należą m.in. udział w pracach pierwszego na świecie zespołu badającego zastosowanie Spektralnej Optycznej Tomografii Koherentnej w diagnostyce okulistycznej (2000-2006). Naukowiec ma na swoim koncie ma wiele nagród i wyróżnień, m.in. wyróżnienie w uznaniu szczególnych wartości rozprawy doktorskiej (2001) oraz Indywidualną Nagrodę Rektora II Stopnia za działalność naukową (2002). Głównym polem jego zainteresowań jest diagnostyka i leczenie chorób siatkówki. Jest autorem ponad 80 publikacji oraz licznych wystąpień na konferencjach krajowych i zagranicznych.

 

Prof. dr hab. Justyna Olszewska-Świetlik w 1991 r. ukończyła studia z zakresu konserwacji i restauracji dzieł sztuki na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. W tym samym roku została zatrudniona jako pracownik naukowo-dydaktyczny w Zakładzie Technologii i Technik Malarskich w Instytucie Zabytkoznawstwa i Konserwatorstwa. Stopień doktora nauk humanistycznych z zakresu nauk o sztuce uzyskała w roku 2000 na podstawie rozprawy pt. „Warsztat malarski Mistrza ołtarza ze Strzegomia (1486-87)”, doktora habilitowanego w roku 2005 za rozprawę pt. „Technologia i technika gdańskiego malarstwa tablicowego drugiej połowy XV wieku”. Zajmuje się działalnością dydaktyczną i badawczą związaną z zagadnieniami technologicznymi, artystycznymi, konserwatorskimi. Jest cenionym ekspertem w zakresie konserwacji i restauracji dzieł sztuki oraz wielodyscyplinarnych badaniach zabytków. Dzieła artystyczne i konserwatorskie prezentowała na 11 wystawach krajowych. Badała wiele zabytkowych dzieł sztuki, w tym te zaliczane do najcenniejszych w zbiorach polskich, jak na przykład gdański tryptyk niderlandzkiego mistrza Hansa Memlinga (ok. 1435-1494 r.) przedstawiający „Sąd Ostateczny” (dat. ok. 1471 r.). Wyniki interdyscyplinarnych badań naukowo-konserwatorskich zostały opublikowane m.in. w dwujęzycznej publikacji wydawnictwa Universitatis: J. Olszewska-Świetlik, „Tajniki techniki malarskiej Hansa Memlinga, czyli jak powstał Tryptyk Sądu Ostatecznego, Secret sof Hans Memling’s Painting Technique or How the Last Judgment Triptych Was Painted”, [w:] Sąd. „Sąd Ostateczny" Hansa Memlinga /Judgment. "The Last Judgment" by Hans Memling, red. Andrzej Nowakowski. Jest autorką prac konserwatorskich oraz badań budowy technicznej jednego z nielicznych zachowanych zabytków tablicowego malarstwa średniowiecznego w Toruniu: kwatery przedstawiającej Narodzenie Chrystusa, Obrzezanie — awers, Zwiastowanie — rewers, 1480 r., z katedry pw. św. Jana Chrzciciela i św. Jana Ewangelisty w Toruniu. Uczestniczyła w wielu krajowych i zagranicznych konferencjach naukowych, prezentując wyniki przeprowadzonych badań. Opublikowała ogółem ponad 130 prac naukowych i artystycznych o zasięgu krajowym i międzynarodowym. Jest autorką ośmiu monografii naukowych. Artykuły jej współautorstwa zostały opublikowane w wysoko punktowanych czasopismach posiadających IF, takich jak m.in. „Journal of Raman Spectroscopy”, „Spectrochimica Acta”, „Journal of spectroscopy”. Kierowała kilkoma grantami zewnętrznymi. Kilkukrotnie nagradzana za działalność naukową, w 2013 r. odznaczona przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej srebrnym medalem za długoletnią służbę. Pełni funkcję kierownika studiów doktoranckich w zakresie konserwacji i restauracji dzieł sztuki.

 

Prof. dr hab. Marian Stępak – urodził się w 1957 r. w Koronowie, ukończył Liceum Sztuk Plastycznych w Bydgoszczy, studia odbył na Wydziale Sztuk Pięknych UMK, a dyplom artystyczny zrealizował w pracowni malarstwa prof. Stanisława Borysowskiego w roku 1983. Od 1984 r. był asystentem w tejże pracowni. Od 1995 r. do teraz pracuje w Zakładzie Plastyki Intermedialnej, obecnie na stanowisku profesora nadzwyczajnego. Kwalifikacje I i II stopnia uzyskał w Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu. W latach 1991-1996 pracował również w prywatnej Wyższej Szkole Sztuki Stosowanej Schola Posnaniensis w Poznaniu i w Liceum Rzemiosł Artystycznych działającym przy tej szkole, którego przez rok był zastępcą dyrektora ds. dydaktycznych. W latach 2000-2002 był zatrudniony na drugim etacie w Warsztacie Terapii Zajęciowej Fundacji im. Brata Alberta w Toruniu jako specjalista ds. rewalidacji i zastępca kierownika, a przez ostatnie pięć miesięcy pracy pełnił obowiązki kierownika. W roku 1991 zainicjował działalność Galerii Nad Wisłą, która funkcjonuje do chwili obecnej, jednoosobowo zorganizował w niej ponad 130 wystaw, w tym również prac pracowników i studentów Wydziału Sztuk Pięknych UMK. W 1992 r. został współzałożycielem Fundacji Praktyk Artystycznych „i...”. Za tego typu działalność w roku 2000 został uhonorowany odznaką Zasłużonego Działacza Kultury przyznaną przez Ministra Kultury. Prof. Marian Stępak od 1994 r. jest konsultantem Krajowego Funduszu na Rzecz Dzieci w Warszawie, prowadzi również plenery dla stypendystów Funduszu. W latach 1996-1999 był członkiem zespołu redakcyjnego „Przeglądu Artystyczno-Literackiego”, z którym to pismem współpracował przez prawie cały okres jego istnienia. Jest autorem ponad czterdziestu wystaw indywidualnych w kraju i zagranicą. Jego prace prezentowały m.in.: Galeria Miejska Arsenał, galeria ON - Poznań; galeria Otwarta Pracownia - Kraków, galeria Dziekanka, Galeria Działań, Galeria Krytyków Pokaz - Warszawa, Galeria Bielska BWA w Bielsku-Białej, Bałtycka Galeria Sztuki Współczesnej - Słupsk, BWA Kielce, Galeria W Pasażu, galeria X, galeria Zamek - Wrocław, Instytut Polski - Rzym, Muzeum Ziemi Prudnickiej - Prudnik, Muzeum Papiernictwa - Duszniki Zdrój, Galeria Wozownia, Galeria Muz - Toruń, galeria Wieża Ciśnień, Galeria Autorska - Bydgoszcz, Atelier du Nord - Fryburg (Szwajcaria), Muzeum Ziemi Dobrzyńskiej – Rypin. Brał udział w kilkudziesięciu wystawach zbiorowych w kraju i zagranicą, m.in. w: Kassel, Budapeszcie, Rzymie, Bruay la Buisierre (Francja), Sztokholmie, Fryburgu (Szwajcaria), Brześciu (Białoruś), Warszawie, Wrocławiu, Poznaniu, Łodzi, Legnicy, Szczecinie, Orońsku, Zielonej Górze, Bydgoszczy, Toruniu, Bytomiu, Gorzowie Wielkopolskim.