Wiadomości

2 marca 2016 roku w wieku 80 lat zmarł prof. dr hab. inż. arch. Lech Kłosiewicz, projektant wnętrz Rektoratu i Auli UMK z czasu budowy kampusu na Bielanach.

Lech Kazimierz Kłosiewicz urodził się w Warszawie 8 sierpnia 1935 roku. Studia na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej ukończył w 1960 roku, a w 1965 roku uzyskał dyplom na Wydziale Architektury Wnętrz Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. W latach 1972-1975 pełnił funkcję assistant professor Uniwersytetu w Bagdadzie, a w 1981 roku - visiting professor Uniwersytetu w Detroit. W latach 1977-1982 był konsultantem długofalowego (do roku 2000) programu budownictwa mieszkaniowego w Iraku oraz głównym projektantem w biurze projektów Milihouse w Damaszku (1984-1985). W 1992 roku otrzymał tytuł profesora. W latach 1999-2003 był przewodniczącym Komitetu Architektury i Urbanistyki PAN, zaś w latach 2000-2007 pełnił funkcję redaktora naczelnego "Kwartalnika Architektury i Urbanistyki". Członek Polskiego Komitetu Narodowego ICOMOS, przewodniczący Jury Międzynarodowego Konkursu ICOMOS na prace magisterskie im. Jana Zachwatowicza, członek Stowarzyszenia Architektów Polskich, Związku Polskich Artystów Plastyków, Międzynarodowej Unii Architektów. Na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej kierował Zakładem Architektury i Sztuki Współczesnej. Był autorem licznych publikacji z zakresu projektowania oraz teorii i historii architektury współczesnej.

Zajmował się także konserwacją dawnej architektury. Jego ważniejsze realizacje lub współudział w realizacjach zespołowych to m.in.: archikolegiata w Tumie pod Łęczycą (główny projektant); Przybytek Arcykapłana w Arkadii p. Nieborowem (1999-2001); budynek przy Rynku 19 w Kazimierzu Dolnym - projekt odbudowy z adaptacją na Muzeum Nadwiślańskie (1990-2013); kwartał zabudowy pomiędzy pl. Trzech Krzyży, Al. Ujazdowskimi i ul. Mokotowską w Warszawie (2000); gmach Wydziału Fizyki Politechniki Warszawskiej - konserwacja i modernizacja auli (2000-05); Gmach Główny PW - restauracja Auli Głównej i projekt przeszklenia dziedzińców wewnętrznych (2012-13); rozbudowa kolegium jezuitów w Warszawie (2008).

W działalności projektowej Profesor Kłosiewicz poświęcał się jednak przede wszystkim architekturze wnętrz. Wśród licznych Jego projektów (m.in. wnętrza kawiarni "Zielona Gęś" w Warszawie, konsulatu polskiego w Lyonie, wnętrza budynku dydaktycznego SGH przy al. Niepodległości, szpitala uniwersyteckiego w Latakii, koncepcja przestrzenno-plastyczna I linii metra w Warszawie, wnętrza stacji metra "Świętokrzyska" itd.) szczególne miejsce zajmują wnętrza Rektoratu i Auli naszego Uniwersytetu.

W latach budowy kampusu na Bielanach Lech Kłosiewicz wchodził w skład zespołu projektowego, kierowanego przez prof. Ryszarda Karłowicza. W projekcie wnętrza Auli wykorzystał ówczesne polskie i europejskie doświadczenia, przyjmując za punkt wyjścia amfiteatralne ukształtowanie widowni oraz przykrycie podwieszonym stropem, złożonym z ekranów o możliwym do regulowania nachyleniu. Uzyskane w ten sposób wnętrze o bardzo eleganckiej architekturze wykorzystującej estetykę naturalnych materiałów, spełniło swoje zadanie bez zarzutu, także pod względem technicznym. Według ocen specjalistów sprawdzało się zwłaszcza podczas wykonywania muzyki klasycznej, wczesnoromantycznej, a także przy wszelkiego rodzaju nagraniach (tzw. akustyka studyjna). "Kulminacją architektoniczną (UMK) jest wnętrze wielkiej, mieszczącej ok. tysiąca osób Auli, rozegranej w swej kompozycji jedynie drewnem i światłem" - pisał o tej realizacji Tadeusz Barucki na łamach "Projektu". Pracując nad wnętrzami Rektoratu, Profesor L. Kłosiewicz dążył do powiązania plastycznego z Aulą. Efekt ten uzyskał poprzez jednolite elementy wykończeniowe. Dotyczyło to zwłaszcza stropów wykonanych z drewnianych listew oraz fakturalnych okładzin ścian. Jego kompleksowa wizja wnętrz obejmowała najdrobniejsze detale wyposażenia - meble, charakterystyczne wypoczynkowe siedziska, a nawet spójne stylistycznie donice do kwiatów! Charakter obu uniwersyteckich obiektów na długie lata stał się swoistym wzorcem rozwiązań estetycznych wnętrz.

Profesor zawsze z wielkim sentymentem wspominał czasy tworzenia kampusu naszego Uniwersytetu i zawsze ciepło mówił o Toruniu.

Pogrzeb prof. Lecha Kłosiewicza odbył się 11 marca 2016 r. Rozpoczął się o godzinie 13.00 mszą świętą w kościele św. Karola Boromeusza na Powązkach, po nabożeństwie ceremonia kontynuowana była na miejscowym cmentarzu.